
Het meest voor de hand liggende was dat Liam toch in het water terecht was gekomen, dus zo redeneerden de speurders ook. "Na enkele uren werd mijn zoontje als verdronken verklaard. Dat deed pijn, daarmee was de zaak geklaard." Maar van hogerhand werd beslist dat voor je iemand verdronken mag verklaren, je een lichaam moet vinden. Liams lichaampje konden ze nooit vinden. De politie opende de zaak dus opnieuw en onderzocht andere pistes.
​
Twee getuigen verklaarden ook een persoon te hebben gezien met een kind aan de hand. "Ik heb een sterk vermoeden dat dat de persoon is die Liam ontvoerd heeft, maar toen het onderzoeksteam de getuigen verder wou ondervragen, trokken ze hun verklaring in. Ze weigerden verder te getuigen, dus hun informatie konden ze niet langer gebruiken."
​
Uiteindelijk liepen alle sporen dood. Af en toe kwam er een tip binnen die verder niets opleverde. Het duurde jaren voor de zaak Liam weer van onder het stof werd gehaald.
​
In 2004 was er even hoop voor Danielle. Zo ging de Cel Vermiste Personen acht jaar na de verdwijning van Liam graven in de tuin een overleden Duitse pedofiel uit Willebroek. Hans V. werd in 1996 meerdere malen gespot rond het Zennegat, maar was toen nog niet bekend als pedofiel. Pas later veroordeelde de rechtbank hem voor het lokken van kinderen in zijn tuin en het misbruiken ervan. In 2003 stierf hij in de gevangenis van Brugge.
De Cel vond aantekeningen in een dagboek dat Hans V. de dag na Liams verdwijning graafwerken had uitgevoerd. De politie ging op zoek in de grond en bracht lijkhonden mee, maar die zoektocht leverde opnieuw niets op.
​
​
​
​
De politie verklaarde hem na een paar uur al als verdronken
Danielle Huysmans | Moeder van Liam

In 2012 deed Robin van Helsum, beter bekend als Woudjongen Ray, de hoop opnieuw opflakkeren. De jongen leefde jaren in de Duitse bossen tot hij opdook in Berlijn. Hij wist naast zijn naam en geboortedatum verder niets over zichzelf. Een verouderingsfoto van Liam die Child Focus eerder al had gepubliceerd, toonde de gelijkenissen.
Het kwam zelfs tot een DNA-onderzoek met Danielle Huysmans, en die test bracht uitsluitsel. Woudjongen Ray kon de zoon van Danielle en Dirk niet zijn, want de test was negatief. Hijzelf biechtte uiteindelijk ook op het verhaal compleet te hebben verzonnen.
​

De gelijkenis tussen Woudjongen Ray (rechts) en de verouderingsfoto van Liam, is treffend.
(Foto via AFP)
De zaak Liam​ was de aanleiding voor veel verandering. "Hoe vermiste kinderen nu onderzocht worden, dat staat toch al een hele stap verder", gaat Danielle verder. "De zaak van mijn zoontje kreeg pas nationale aandacht toen ik zelf naar VTM Nieuws ben gestapt. Nu is een opsporingsbericht op tv vaak de eerste stap die gezet wordt in het onderzoek." Ook sociale media zorgen voor een revolutie binnen het zoekproces.
"Maar het moet beter. Zo staan ze in Nederland nog veel verder. Daar mogen op bussen en trams affiches geplakt worden met foto's van vermiste kinderen. Die rijden op openbare plekken, iedereen krijgt die dagelijks te zien, dus dat helpt met het verspreiden van de oproep." In Nederland heeft een Child Focusaffiche van Liam effectief op verschillende trams gehangen, en dat bereikte toch zeker zo'n drie miljoen pendelaars per dag. "Het was dan ook de drukste lijn in Nederland. Maar hier mag het jammer genoeg niet."